Για μια επιτυχη επικοδομητικη Αντιπολιτευση,οφειλει κανεις να προτεινει λυσεις εκει που υπαρχουν κενα,ελλιμματα,αβλεψιες,αστοχιες και αμελιες μιας Διοικησης,προκαλοντας το ενδιαφερον για να σε προσεξουν ακουγοντας τις αποψεις και τις τοποθετησεις για να δημιουργηθει δεσποζουσα θεση εκει που δεν υπαρχει,διδοντας στα ακροατηρια την δυνατοτητα να ακουσουν κατι διαφορετικο και εφοσον τους χρειαζονται να αρχισουν να σε εμπιστευονται,οπου για παραδειγμα στο τελευταιο Δημοτικο Συμβουλιο Παυλου Μελα που υπηρξε το ψηφισμα για τους εργαζομενους του κοβιτ,δεν ακουσθει η συνεργασια του Δημου με τον ΚΥΣΠΕ του Ψυχιατρικου Νοσοκομειου και της Ιριδος της Δημοτικης Επιχειρησης οπου μεσα απο μια συνεργεια και συνεργασια να εδιναν λυση στο προβλημα για να λειτουργησει καλυτερα η αποδοτικοτητα και η αποτελεσματικοτητα στην λειτουργεια του θεσμου,κατι που πρεπει να ειναι οχημα για το καλυτερο και διαφορετικο,διοτι στον Κοινωνικο Αποκλεισμο που ζουμε,δεν χρειαζεται και αλλη στοχοποιηση αλλα μια προοπτικη σε δεξιοτητες και χαρακτηρες που δεν κρινονται παθολογικα αλλα λογο ικανοτητων και δυνατοτητων για μια κοινωνια σε αρμονια που δεν ειναι συνεχως λαφυρο της Αγορας για την ποιοτητα και οχι μονον την ποσοτητα.Ζητημα ειναι το πως δημιουργεις πλεονεκτημα για να προηγεισαι των εξελιξεων και οχι να τις ακολουθεις και να τις κυνηγας για να εχεις συνγκριτικο πλεονεκτημα που να σου προαγει προστιθεμενη αξια.